مدح و شهادت حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها
اصلا رقـیه جـنـس غمش فرق می‌کند حـتی کـتـیـبـه و عـلـمـش فـرق می‌کند دردانه‌ای که روی ضریحش عروسک است با اهـل بیت هم حـرمـش فـرق می‌کند در بارگـاه او که زند طعـنه بر بهشت دربـان و خـادم و خـدمش فرق می‌کند دریای اهل بیت پر از دُرّ و گوهر است امـا حـسـیـن دُرِّ یـمـش فـرق مـی‌کـنـد بـاب الحـوائجـی‌ست که اندر مـقـام او فـرمـوده‌انـد او کـرمـش فـرق می‌کـنـد غمخانه‌ای که گشته به پا در عزای او بـانی مـجـد و محـتـرمش فـرق می‌کند هرگز عجیب نیست که حیران شود مسیح بـیـند که با مـسـیح دمـش فـرق می‌کند با فـاطـمه مقـایـسه شد بـین روضـه‌ها اما سه سـالـه قـد خـمـش فـرق می‌کـند زهراست کـوه صبـر ولیکن رقـیه‌اش کم طاقت است، سن کمش فرق می‌کند دقت بکن به گونۀ خود وقت روضه‌اش حس می‌کنی که اشک نمش فرق می‌کند شد پاره گوش او و عـدو گفت حرمله این گـوشواره هر گرمش فرق می‌کند روی سه ساله، دست عدو، آه بگذریم اصلا رقـیه جنس غـمش فـرق می‌کند |